Laatste dag van een juli, die een dag in maart had moeten zijn.

Een dag, in de eerste week van maart van dit jaar 2020, zou er een speciale datum opdoemen.

Een datum speciaal voor de dame in dit verhaal en mijzelf, zij zou dan met mijn naam mogen tekenen, zoals met alles had ik dit speciaal ingekleed of liever, zeg voorbereid, dus gaandeweg was ik al begonnen mijn afsluit bij berichtjes aan haar te veranderen ongemerkt. Mrs. en dan mijn volledige naam werd een Mrs. met alleen de letter J. daarachter. Niets had zij doorgehad. Ik had haar gevraagd wat voor haar het meest passend voelde als aanspreektitel.

Het werd februari en het eerste deel van mijn voorbereidingen was gelukt vanaf het moment dat zij op het internet met mijn initialen mocht gaan tekenen bij haar naam. Zij zou (even) privé gerelateerd rond die perioden, een korte breek hebben, maar die was al een tijdje bij mij bekend, dus niets om me zorgen om te hoeven maken.
Optimistisch dacht ik mooi, daarna pak ik de draad weer op. Niet dus.

Ik had nog meer in de planning wat hier allemaal een onderdeel bij was en bij hoorde. Er kwam een kink in de kabel al had ik op dat moment nog geen idee hoe en wat voor een impact dat op alle fronten voor mij zou hebben. En hoe ongelofelijk lang die zou gaan duren.

Ineens was het daar, een virus, de Covid-19, En alles werd anders.
Mijn tot dan toe voorbereidingen vielen compleet stil, de sieraden die ik met zoveel aandacht speciaal had geselecteerd konden blijven liggen waar ze lagen, alles kon de spreekwoordelijke kast in.
Het was een tijd waarin ik naast alles wat er speelde ook nog eens extra moest opletten bij het internet contact wat ik onderhield met haar om mij niet per ongeluk te verspreken, iets te laten vallen, of net even te veel op iets te gaan wijzen.
Dus dat er nooit in haar profiel op het internet een update verscheen m.b.t. haar gecollard zijn viel me natuurlijk op. Zoveel meer nog, omdat ik wel felicitaties kreeg.
Maar haar daarover “aanspreken” kon ik niet, hooguit eens laten vallen dat ik felicitaties had gekregen, ook voor haar.
Sec genomen is het al moeilijk om dat aan te geven, ik “verwacht soms blijkbaar wat ik niet als logisch moet verwachten”.

En dan zijn we 5 maanden verder en is het augustus. De tijd voorafgaande aan deze maand had ik al een paar keer overleg gehad met een goede vriend. In eerste instantie om de Ceremonie dingen even los te overleggen en te zien of en wat, hij mij zou kunnen helpen. Gaandeweg werd het overleg een wat vaster meer omlijnt.
En natuurlijk was mijn vraag ook of hij durfde gezien alles wat met het virus en contact hebben te maken had. Daags ervoor nog de laatste details besproken, mijn vraag of hij specifieke regels had betreffende zijn ruimte in te komen en hij had een deel van de sieraden alvast meegenomen.

Mijn dame had inmiddels sinds een maand (vanaf 1 juli was de lockdown eindelijk opgeheven en mocht ik ook weer ontvangen, plannen hebben, afspraken maken). Mijn hoofd terughalen van de schroothoop.

De laatste dagen van die juli maand in haar agenda afgetekend als zijnde voor mij.
En het gaf mij nog de gelegenheid mijn gedachten aan het werk te zetten om de invulling rondom het Collaring ritueel te organiseren.

De laatste week voor de daadwerkelijk afspraak stuurde ik haar nog een paar berichtjes met daarin vragen/opdrachten. Over o.a. mijn outfit (zo omschreven dat zij moest denken dat de eerste keer in mijn studio speciaal zou moeten worden), hoe zij mij het liefst gekleed zou zien.
En onder hetzelfde mom, ook haar kleding opdracht waarin ik haar verwachtte te zien. Zij moet mij nu inmiddels kennen, dus dat moest niet heel moeilijk zijn. We hebben een Sm verbinding dus mag ik verwachten dat dat in haar kleding ook te zien is bij een afspraak.

Tja, en dan kan ik natuurlijk zelf niet anders dan één van de “bijbels” binnen de SM, voor mij, er ook bij te halen. Histoire ‘d O (een waargebeurde geschiedenis, in een boek beschreven, in 32 talen vertaald, vol met symboliek, rituelen waar veel binnen de SM uit voort komt of in elk geval naar verwijst). En ook als film in mijn bezit, die ik ooit eens samen met haar zitten kijken.

Dus mijn “planning” was daar.

Het begon met dat ik haar ophaalde en meenam (waar zij normaal gesproken zelf altijd naar mij toe zou komen).
Het wassen ceremonieel. Onder mijn douche staande heb ik haar lichaam als een soort massage gewassen, langzaam, zo dat zij er van kon genieten en het echt een moment op zich werd.
Daarna de studioruimte in waar ik een massage via mijn zwepen heb gegeven, zij staande midden in mijn ruimte met haar boeien om.
Daarna was het moment aangebroken om haar, ook nu weer, mee te nemen naar het onbekende. In de betreffende film is dat ook een moment waarop O wordt meegenomen naar een andere locatie, dus…
Dus gaf ik haar een lange jas om aan te trekken over haar lingerie heen en beval haar mee te gaan.

Tja, en dan krijg je een onverwacht soort van cadeautje ingekopt, zomaar, want de dame praat en praat en praat,
Dus net in mijn auto rijdend vroeg zij of ik misschien een broodje vis wilde. Tja, dat gaf natuurlijk een leuk extra, dus bij de pomp (super druk op een tropische dag met temperaturen en in een vakantieperiode, stopte ik en beval haar een broodje of een Bounty puur voor mij te halen.
Heerlijk om dan te kunnen zien wat er gebeurd, het gezicht verraad alles. En gewoon mooi om benen met boeien als enkelsieraden, die op een bijna onopvallende manier onder de lange jas uitkomen, door de schuifdeuren te zien verdwijnen.
Met veel gesputter kwam ze uiteindelijk weer de auto in.

De weg vervolgde we en uiteindelijk kwamen we aan op het betreffende adres.

En in een ruimte die zij spannend vind, herkenbaar is, zij zich veilig in voelt en tegelijkertijd ook die angst in blijft boezemen, heb ik haar verteld wat de reden was dat ik haar hier naartoe had meegenomen.

Haar Collaring. De maanden tussenliggend kan ik nooit meer inhalen of veranderen. Maar het officiële met het ceremoniële samen laten komen wel.

De oorknop sieraden met een ringvorm zijn gepierced, Het brandmerk (een belangrijk onderdeel in de film) heb ik mogen zetten, op mijn eigen ingevulde manier natuurlijk. En de Collar met een O symbool bij haar omgehangen. Wat dan wel weer helemaal van nu is gewoon omdat; zijn, de foto’s die gemaakt zijn, waarvan zij er graag één wil printen om spreekwoordelijk “boven haar bed” te hangen (vroeg of laat ga ik zien of die inderdaad een plekje in HAAR slaapkamer heeft).

De omlijsting was compleet met een non alcoholic Bruisende wijn om te proosten. Waarvoor het speciaal geselecteerde mondkapje de "Blood Rose" voor deze bijzonder Speciale Mooie dag ook af mocht.

Voor haar ben ik Mrs.J. }c{

Haar verslag

31 juli 2020 mijn collaring
Al een week of vier stonden er 2 dagen gepland bij Mijn Meesteres.
Zij heeft de coronatijd benut door de studio een volledige make-over te geven en “coronaproof” te maken.
En deze vrijdag zou ik hem voor het eerst helemaal klaar zien.
Ik was ontzettend benieuwd naar het eindresultaat, maar moest mijn nieuwsgierigheid nog even bedwingen tot de volgende ochtend.

Na het douchen, mocht ik eindelijk de studio in.
Ik had al wel wat gezien, maar niet de laatste details en ik was onder de indruk.
Het is een stijlvolle warme studio, waar je je meteen prettig en veilig voelt.

Ik had voor het eerst in maanden mijn boeien weer om en dat voelde geweldig. Het was wel wennen, om na zo’n lange tijd, een zweep op mijn lijf te voelen, maar ook dat voelde als thuiskomen.

Toen we klaar waren, moest ik mijn boeien aanhouden en mijn spullen inpakken.
ik kreeg een leren lange jas aan en moest deze over mijn lingerie aantrekken.
Het was prachtig weer, dus we gingen naar het strand toe. (zei Ze)
Gezien mijn “kleding ”was ik hier natuurlijk niet van overtuigd, maar goed, Mijn Meesteres is een ster in mindplay en geheimen bewaren, dus ernaar vragen was volkomen zinloos.
Na een korte tussenstop bij de benzinepomp, waar ik enigszins wat ongemakkelijk in deze kleding naar binnen ging om wat te kopen, kwamen we toch op een bekende locatie voor mij.

We waren bij een goede vriend van de Meesteres.
Ik werd naar boven gestuurd en moest daar wachten.
Toen zij ook boven waren, vertelde Mijn Meesteres dat ik gecollared zou worden.
Dat overviel me en was even van mijn stuk gebracht.
De D/s relatie is voor mij enorm waardevol en ik vertrouw Haar volkomen, maar dit is voor mij toch dé ultieme bekroning.
Tegelijkertijd werd ik ook wat zenuwachtig, want er stond natuurlijk het een en ander op stapel om deze ceremonie officieel te bekrachtigen.
Allereerst kreeg ik in iedere oor een ringetje gepiercd, daarna heeft de Meesteres onze initialen met een soort soldeerpen in mijn bil gebrand.
Dit was nieuw voor mij, dus dat vond ik héél spannend.
Het is perfect gelukt en de initialen staan er mooi in “gegraveerd”.

Tenslotte kreeg ik mijn collar om: mooi, simpel en subtiel, daar hou ik van!
Voor andere mensen een gewone ketting, voor mij een tastbaar symbool/teken dat ik nu echt van Mijn Meesteres ben en bij Haar hoor.
En jeetje, wat ben ik daar ontzettend trots op….Vol overgave zat ik geknield voor Haar en kuste ik Haar schoenen, ik voelde me zo gelukkig.

We hebben natuurlijk geproost om het te vieren, de hele ceremonie heeft me volkomen verrast en heeft enkele dagen nodig gehad om in te dalen bij me.
Ik kijk geregeld naar mijn ketting en oorbellen en in de spiegel naar mijn “branding.
En dan ga ik in gedachten weer terug naar vrijdag 31 juli 2020, een dag om nooit meer te vergeten.
Dank U Meesteres!

curly {MrsJ}