Bonderen, tja wat zal ik daarover hier neerschrijven.

Ik heb vele  verschillende bondeermaterialen die ik gebruik om verschillende redenen en voor verschillende doeleinden. Jij die mij kend weet wat ik allemaal bezit  en zal ook wel in meer of mindere mate al eens iets gevoeld hebben of beperkt zijn door.

Ik vind ze allemaal leuk en handig en ze geven mij absoluut verschillende mogelijk en on-mogelijkheden. Jij die hier leest heb je eigen boeienset, dus al met zo een klein beetje leermateriaal weet jij hoe fixerend het kan zijn, op een makkelijke en snelle manier. 

Maar dan is er touw. Op mijn andere website onder hbet specifieke kopje heb ik al sinds jaar en dag beschreven staan hoe het begon en vervolgde tot aan nu. Dat ag ik hier dan niet neerzetten.

Wel dat ik touw in de loop der jaren zo als een uitdaging ben gaan zien dat ik heel graag, lang met touw bezig kan zijn en op momneten ook wil zijn. Het geeft mij een rust, het geeft mij een intiem moment wat ik deel met degene die ikaan het bonderen ben. Het maakt dat onze wereld samen stilstaat  en alleen wij en het moment overblijven. Het maakt dat een ieder jij en ik in onze eigen wereld verdwijnen op onze eigen manier.

Dus als ik de gelegenheid krijg in mijn sessies om daarmee aan de gang te kunnen doe ik het zeker. Maar de enige stoorzender in het geheel is  dan tijd/tijdsduur n beperking door merktekens.

Daarom heb ik sinds het jaar 2021 mijzelf verrijkt met een abonementsvorm, die alles en alleen"te maken heeft met bonderen, touw en "knopen" Die twee opstakels heb ik daar mee weggenomen.

Als jij dit nu leest kan het zo maar zijn dat jij nu denkt aan je laatste gebondeerde moment met mij wat we deelden toen jij vloog in het luchtledige of ik je omarmde bij de omslagingen van het touw die jou langzaam je vrijheid benamen. Om tegelijkertijd jou je vrijheid juist te geven.

Ik hoop nog veel met touw bezig te kunnen zijn en mijzelf nog reregeld te verrassen met mijn eindmodellen als ik kijk naar jouw in je eigen wereld en denk wauw ook dit is mij gewoon gelukt.

© M. Jacqueline