Een mijlpaal 10 jarig bestaan van de Studio.

Dit jaar (2015) bestaat mijn studio 10 jaar voor mij iets heel groots, iets waar ik ontzettend trots op ben, iets wat mij des te meer verteld en bevestigd dat wanneer je iets met Passie doet het wel degelijk bestaansrecht heeft.

Hier wil ik wat vertellen over hoe die 10 jaar voor mij geweest zijn, wat ik daarin geleerd heb, hoe ik zelf veranderd ben, hoe het gekomen is tot waar het nu is. Kort weg een inkijkje in mijn studio, mijn vak, mijn leven, mijn Passie, mijn vechtlust, en wat ik gaandeweg bereikt heb om hier te komen.

Maar ik begin even met een waarschuwing. Zie je mij of mijn vak als iets, niets meer dan een dienst die je gebruiken kunt, een perfecte vrouw op hoge hakken, die doet wat de klant wil lees dit dan vooral niet, geloof me je verdoet je tijd en leest wat je niet wilt weten.

Ben ik voor jouw iemand die een belangrijk deel is in je leven, hoe groot of klein ook, waarbij je weet dat ik ook naast die Domina/die Meesteres een mens ben met een serieus echt bedrijf en gevoelens heb die er toe doen, dan hoop ik dat je hier iets leest waardoor je dat extra stukje mij leerd kennen omdat je dat wilt. Misschien is wat je leest nieuw, misschien niet geheel, in elk geval veel leesplezier.

Tien jaar een studio in een controversieel vakgebied waar altijd iets om te doen is, waar iedereen een oordeel of een vooroordeel over heeft. Waarover grotendeels alleen de negatieve dingen in het nieuws verschijnen. Een vakgebied wat nog steeds geschaard wordt onder een noemer waar het niets mee te maken heeft te weten de prostitutie. Een controversieel vakgebied welke ik al die jaren met onnoemelijk veel Passie uitoefen en waarin ik jouw in mijn Passievolle sessies en leven meeneem op mijn reis in jouw ontdekking naar jezelf.

Mijn reis waarin ik jouw een handreiking biedt in het dragelijker om kunnen gaan met je pijn.

Mijn reis waarin ik je een handreiking biedt om via je masochisme je ontspanning te vinden.

Mijn reis waarin ik je help je kracht te vinden.

Mijn reis en de rots die je af en toe nodig hebt om te moeten beklimmen om daarna trots te kunnen en mogen zijn.

Mijn reis waarin ik je onbedaarlijk laat lachen en je stress eruit gelachen kan worden.

Mijn reis waarin die zo belangrijke knuffels verdiend zijn en met zoveel Passie en koestering aan je gegeven worden.

Maar ook mijn reis waarin ik jouw meeneem binnen mijn grenzen en mijn regels in mijn eigen studio waarover alleen ik beslissingen neem. Waar jij alleen welkom bent als ik jouw er welkom laat zijn, als ik vind dat jij van mijn studio en mijn Passie een onderdeel uit mag maken. Van mee mag genieten.

 

In de voorbije jaren is er veel veranderd naar wat het nu is en wie ik nu zelf ben. Eén ding heeft altijd bovenaan gestaan en zal ook altijd bovenaan blijven staan. Ik vecht als een leeuw als het aankomt op mijn studio, ik vecht voor dat wat ik bereikt heb, ik blijf vechten om nog zoveel meer te gaan bereiken.

Wil ik of is het mijn wens om daarin groter te worden qua oppervlakte nee. Ben ik iemand die alles wil wat anderen ook hebben nee absoluut niet, juist dat maakt het verschil. Kun jij het overal krijgen is er geen enkele reden om daarvoor bij mij te willen zijn. Wil ik jouw geven wat ik aan een ander ook geef, nee absoluut niet. Jij bent jij met jouw heb ik die unieke klik die ik niet met een ander heb, met jouw maak ik mijn eigen reis en jouw laat ik jou fantasieën werkelijkheid worden, niet die van anderen. Wil je een eenheidsworst moet je niet bij mij zijn, dan kun je overal terecht.

 

Mijn SM en hoe ik daarin sta is heel duidelijk anders. Zoek je het geijkte, zoek dan verder, zoek je een strafdynamiek zoek dan verder (uitgezonderd bij rollenspellen). Hoop je in je sessies dat de rollen omdraaien en ik doe wat jij wilt zoek dan vooral verder, moet ik je continu opdrachten, regels, en op je plaats wijzen kom dan vooral niet, zoek een ander. Wil je gedwongen worden iets te doen of te doorstaan ga ook dan naar een ander. Er zijn heel veel dames die dat met alle liefde voor je willen doen. Nieuw in de studio kom je er al heel snel achter of jij bij mij op je plek bent of juist helemaal niet. Kom je hier al jaren weet je inmiddels het antwoord en vind ik het een eer dat ik het voor jouw wel ben om je mee te mogen nemen naar daar waar ik wil op het moment dat ik het wil. Om je te laten genieten, te laten ervaren en te laten beleven.

 

 

Zoals bekend heb ik in 2002 de kans gekregen om mijn hobby uit te kunnen breiden met een stukje professioneel, ik heb die kans met beide handen genomen. Natuurlijk begon alles bij het worden van een ZZP er (een zelfstandige zonder personeel). Dan heb je ook een zogenaamde VAR verklaring nodig. In die tijd leefde mijn partner nog en die steunde me waar hij maar kon. Dus toen ik deze VAR ging aanvragen ging hij logischerwijs met me mee naar de belastingdienst. Hoe moeilijk kon het zijn en hij wist hoe spannend het voor me was deze stap. Wachtend op de gang kwamen er twee heren op ons aflopen, toen ook hij opstond om mee te lopen vroeg één van de heren waarom hij mee wilde, ze konden het prima met mij alleen, het was ook niet de bedoeling dat hij erbij zou zitten. Na wat korte uitleg door m'n partner werd er gezegd dat het dan oké was als hij er bij zou zitten op voorwaarde dat hij geen enkel woord zou zeggen of inbrengen.

De daarop volgende vijfenveertig minuten ben ik doorgezaagd en werden er niet alleen allerlei vragen gesteld. De vragen die werden gesteld kwamen stuk voor stuk gaande weg het gesprek op drie verschillende manieren nog eens voorbij. De opzet daarvan was voor hun om te kijken of mijn antwoorden wel precies dezelfde bleven nadat de vraag op een heel andere manier met een andere insteek weer opnieuw was gesteld. Eén van de twee heren was daarbij degene die het woord continu voerde, de ander had een kladblok en een pen, schreef en vulde van tijd tot tijd iets aan of verlengde de zojuist gestelde vraag om een nog uitgebreider antwoord te verwachten. Het was een loodzwaar gesprek maar uiteindelijk was het klaar, de heren schudden me de hand gaven aan dat ik met een paar dagen verder zou horen maar, zoals het er op dat moment uitzag voldeed ik wel aan alle criteria.

Toen we buitenstonden was ik eigenlijk doodmoe van alle op me afgevuurde vragen die ik had moeten doorstaan en nooit vooraf verwacht had. Mijn partner was woest en hem ontglipte zinnen als “hoe durven ze”, “het lijkt wel of je een crimineel bent zoals je verhoord werd”, “een politie verhoor is er niets bij”, “waar halen ze de moed vandaan ze mogen blij zijn dat je zo graag zelfstandige wilt zijn”

Uiteindelijk bleek dat niet ik het probleem was geweest maar juist de wetgever en de veranderde wetgeving die voor zo een zwaar en intensief verhoor had gezorgd. Ook de belastingdienst medewerkers zaten met hun handen in het haar. Nog niet zo heel lang zat de prostitutie niet meer in een gedoogbeleid maar was het geaccepteerd als beroep. Leuk bedacht natuurlijk achter een bureau door iemand maar gevolg daarvan was dat ze het wiel nog uit moesten vinden en hoe constateer je dan ook of iemand echt wel zelf voor iets kiest en het weloverwogen en vrijwillig doet. Aangezien de SM en de SM studio's onder die beroepsgroep in dezelfde la zit werd ik over de zelfde lijn heen gehaald. Later heeft de belastingdienst dit ook toegegeven en hun excuses aangeboden voor hoe ze mij hadden behandeld.

 

 

 

In 2005 ben ik begonnen met mijn eigen studio. Ik had eigenlijk niets behalve wat klein materiaal. Tot dan toe had ik mijn sessies gedraaid in studio's van anderen dus ook hun meubels gebruikt die daar ter beschikking stonden. Waarvoor ik huur betaalde.

 

Vanwege de controversieelheid is het niet mogelijk om een lening af te sluiten bij een bank om je zaak in te kunnen richten. Had ik een kledingzaak begonnen, een schoenenwinkel, een kantoor had dat gekund en was ik met open armen ontvangen geweest. Dan hadden banken mij zelfs nog aangemoedigd om net nog even wat extra's te lenen en gevraagd of ik aan dat of dat al had gedacht, nu was dat niet zo. En ben ik gewoon in het diepe gesprongen overtuigt van mijzelf en mijn kunnen.

 

Ik draaide met een minimale inrichting en een grote berg fantasie maar de rekeningen waren hoger dan het geld wat binnenkwam en al heel snel liep ik zwaar achter de feiten aan. Het leverde bergen stress op die het er in zijn geheel niet makkelijker op maakte dan het überhaupt al was.

 

Al snel was het niet meer bij te benen en zat ik bij een bureau voor schuldsanering, via dat bureau werd ik verder geholpen (ja ook dat kost overigens een behoorlijk maandinkomen want die hulp is alles behalve gratis). En het spreekwoord van een kale kip valt niet te plukken ging bij hun niet op.

 

Ik kwam uiteindelijk uit bij de sociale dienst afdeling zelfstandigen en hoopte daar hulp te kunnen krijgen. De afspraak voor een eerste gesprek stond in een kamer waar niets te slopen valt, het bureau tussen de medewerker en mij van muur tot muur reikte en aan de muur en grond was vastgenageld net als de stoel overigens.

 

Een vrouwelijke medewerkster nam plaats aan de andere kant van de tafel, stelde zich netjes voor en vroeg “goed u bent hier voor uw eigen zaak en daarin hulp te kunnen krijgen om het voort te kunnen zetten, over wat voor een bedrijf hebben we het hier?” Waarop ik zei “een professionele SM studio”. Vanuit het niets begon de vrouw aan de andere kant van de tafel te stotteren en riep al heel snel dat ze even met een collega moest overleggen om vervolgens de kamer te verlaten. Ik heb haar nooit meer teruggezien.

 

De vrouw die een tijd later in haar plaats binnenstapte had blijkbaar minder moeite met het gegeven en sprak normaal, gewoon geïnteresseerd en hielp me verder. De nodige formulieren werden ingevuld, mijn verhaal aangehoord, vragen werden er gesteld, copieen gemaakt en uitleg gegeven van haar hoe het nu verder zou gaan lopen.

 

Er werd een extern bureau aangesteld om te onderzoeken of mijn studio levensvatbaar was en ik een realistisch beeld had van mijn verwachtingen en de toekomst.

Leuke anekdote is dat de mij toegewezen medewerkers van dat bureau bij het hoofd (hun baas) speciaal toestemming hebben moeten vragen om tijdens werktijd op seksgerelateerde websites te mogen kijken en onderzoek te mogen doen binnen mijn vakgebied. Om belangrijke dingen te kunnen achterhalen als marktwaarde, prijs verhoudingen, concurrentie, vraag en aanbod, enz.

Van mij werd een bedrijfsplan gevraagd, een toekomst verwachting en nog een paar van dat soort dingen.

 

Uiteindelijk na weken van spanning kwam de uitkomst van het onderzoek. In 14 juli 2005

Ik werd daarmee het eerste officiële bedrijf in mijn vakgebied in Nederland wat werd goedgekeurd voor een bedrijfskrediet.

Wat was ik trots, opgelucht en het gaf me de bevestiging wat ik inderdaad al die tijd hoopte en zelf al zo zeker wist.

Tegelijkertijd vond ik het doodeng want datzelfde bedrijfskrediet hield in een bedrag wat over een termijn van een X jaar op een maandelijkse basis moest worden afgelost + de kosten die het externe bedrijf had gemaakt om hun onderzoek te hebben kunnen doen.

 

Aan het begin had ik een boekhoud kantoor die ikzelf had uitgekozen om mijn administratie te doen. Iets wat ook nog niet zo makkelijk was geweest in beginsel, want lang niet ieder administratiekantoor wil mijn soort bedrijven als klant in hun bestand hebben. En hebben daar dan ook de meest vreemde excuses voor om er onderuit te kunnen. Uiteindelijk mede dankzij mijn werk in het verleden is er een lijst met boekhoudkantoren door het hele land heen ontstaan die geen moeite hebben met deze branche. Het boekhoudkantoor van mijn keuze is daar er één van.

 

Omdat ik zo slecht ging kon ik ook de rekening van deze niet betalen en was ik “gedwongen” met mijn administratie over te gaan naar een ander boekhoudkantoor. Veel goedkoper, geen of in elk geval veel minder service en een boel poeha kreeg ik daarvoor terug maar ik moest iets.

Met de kennis die ik had geleerd bij het boekhoudkantoor van mijn eigen keuze eerder, kon ik hier nu aardig peilen hoe en wat.

Tot me op een gegeven moment werd verteld dat het niet meer nodig was BTW afdracht te doen volgens hun omdat ik toch binnen niet al te lange tijd opgedoekt zou worden.

Het was voor mij de druppel, hier had ik niet zo hard voor gevochten en ben bij hun opgestapt om terug te gaan naar mijn “vorige” boekhoudkantoor waar ik me wel goed bij voelde. De rest is history zeggen ze dan want inmiddels zijn we vele jaren verder.

 

Het onderzoek wat het externe bureau had gedaan hield nog iets anders in tegelijkertijd. Namelijk dat ik het recht had op nog een paar hulpgesprekken binnen de looptijd van het terugbetalen. Voor hulp waar nodig. Daarnaast dat ze mij ook tips gaven die essentieel zijn voor een goede bedrijfsvoering en een daarbij behorend stuk opleiding. Dingen waar ik (op zijn minst gezegd nog nooit bij stil had gestaan of in me op waren gekomen). De bijbehorende uitleg waarom dat cruciaal is voor een goede bedrijfsvoering maakte dat ik het snapte en zelfs absoluut de logica daarvan in ging zien.

 

Die tips hadden en hebben nog steeds alles te maken met zogenaamde statistieken die ieder bedrijf gaandeweg krijgt en opbouwt. En je wel degelijk helpen bij de eigenlijke bedrijfsvoering.

 

Welke vragen stel je altijd aan iemand in een telefoongesprek bijvoorbeeld.

Uitvinden waar juist wel te adverteren en waarom en waar dus niet.

Op welke manier een prijsverhoging door te voeren, met hoeveel en met welke tussenpozen.

Wat het belang is van een website en hoe je voordeel daaruit te halen door de website voor je te laten werken.

Hoe gevonden te worden op het internet en waardoor je gevonden wilt worden op dat internet.

En nog veel meer van dit soort statistieken.

Een duidelijke visie te hebben.

 

 

 

Je leert het belang van jezelf continu up to date te houden en bij de les te blijven.

En ontdekt gaandeweg dat sommige mensen wel een heel bijzondere denkwijze hebben bij je bedrijf en denken dat door iets aan te bieden er natuurlijk een gratis sessie tegenover wordt gezet. Raar toch, want als je aanbied reclame te willen maken voor een autosalon krijg je ook niet gratis een auto uit die winkel mee voor de heb.

Er zijn van die mensen die menen dat het logisch is om te moeten betalen voor die mooi ingerichte kamer in dat hotelletje op die speciale locatie en het daarbij niet vreemd vinden dat ook voor de service betaald dient te worden. Maar van mij verwachten dat ik een volledig ingerichte studio en mijn service gratis aanbied, tja waar staat die Passie anders voor?

Blijkbaar worden schoolboeken goedkoop uitgedeeld als je roept een zielige student te zijn met weinig geld maar je wilt ze wel hebben?

 

Kortom, een andere statistiek die je gaande weg doorkrijgt is het lezen van een telefoongesprek.

En dat er mensen bestaan die denken jouw en je zaak minder serieus te kunnen nemen dan overige bedrijven in andere bedrijfstakken.

 

In dit controversiële vak is eigenlijk niets zo makkelijk als het zou moeten zijn en dat strekt zich uit in alles.

Een website wil niet iedereen voor je bouwen,

Niet iedere server of webhost neemt je aan.

Zoals gezegd bij het merendeel van de administratiekantoren ben je niet welkom terwijl je toch net zo netjes bent als andere bedrijven en een bedrijfsadministratie voert.

Adverteren kan niet zomaar overal tja, stel je voor zeg.

Denk vooral niet dat je zomaar even een IT-er kan bellen wanneer je computer vastloopt of een probleem heeft.

Een hypotheek afsluiten, een lease auto, een banklening allemaal nee.

Verzekerd zijn voor arbeidsongeschiktheid is iets onmogelijks. Ze zijn er nog steeds niet uit wat er dan onder moet vallen (geslachtsziekte? zwangerschapsverlof? een gebroken been? Blijvend lichamelijk letsel?), het zal nog wel een tijd duren voordat verzekeringsmaatschappijen daaruit zullen zijn. En kun je je per ongeluk wel verzekeren dan is de maand premie zo hoog dat die niet bij elkaar te verdienen valt.

Om een paar dingen te benoemen.

 

Als je zolang bestaat als ik ontkom je ook niet aan een paar andere dingen. Eén daarvan is dat van tijd tot tijd je op moet boksen tegen een bepaalde periode, die gewoon moet zien door te komen en te volharden in dat waarin je geloofd. Soms is het niet eens een periode maar iets waar je altijd tegenop zal moeten blijven vechten en boven moet blijven staan.

 

Zo is er een periode geweest waarin het wat minder ging en dames in de prostitutiebranche blijkbaar van mening waren door SM erbij te gaan doen wel snel rijk te kunnen worden.

Zo is er een periode geweest waarin er vanuit het niets ineens een hele “nieuwe lichting” meesteressen opkwam die zichzelf/delen van hun lichaam aanboden aan slaven die een beloning hadden verdiend.

Standaard genomen weet je dat dit de perioden zijn die je zogezegd uit zal moeten zitten, ze zijn tijdelijk en zo snel als ze komen verdwijnen die ook weer.

 

Zo kom je erachter dat daar waar je goed bent er altijd zijn die liever van je jatten dan de kracht hebben het zelf uit te vinden of te kunnen bedenken. Eigenlijk kan je als bedrijf geen groter compliment hebben, al frustreert het wel.

 

Wat er altijd zal zijn, de zwartwerkers. Iedere bedrijfstak heeft daar last van. En in mijn vakgebied is dat niet anders.

En daar waar de Professioneel het opgelopen probleem wat bij de zwartwerker is ontstaan later weer op kan lossen, is dat in mijn geval ook zo. Alleen helaas heb ik de opgelopen angsten en onherstelbare schades er gelijk ook bij in het slechtste geval. Tja, het is een vak he en dat kan niet zomaar iedereen. En alles valt en staat met vraag en aanbod. Sommige gooien liever hun lijf in de strijd voor gratis dan betalen voor zekerheid, hichiëne en professionaliteit en vakkundigheid.

 

 

Een andere statistiek die opduikt is dat er gaandeweg de jaren één keer in de zoveel tijd iemand is die denkt dat mijn regels niet voor hem/haar zijn bedoeld. Personen die er alles voor over hebben om te kijken wanneer ze de grens bereikt hebben. Die van mening zijn dat daar waar ik hun serieus behoor te nemen en hun harde grenzen dien te respecteren dat andersom blijkbaar niet zo hoeft te zijn. Zij die denken dat hun de regels ineens kunnen maken. Zij die van mening zijn dat spreekwoordelijk “het gras bij de buren altijd groener is”. In deze afgelopen 10 jaar hebben 15 mensen inmiddels ontdekt dat ze een exit status echt kunnen behalen. Ook dat hoort blijkbaar bij het hebben van een serieuze zaak en komt in ieder bedrijf ongetwijfeld ook voor.

Het is iets wat me wordt opgedrongen om te moeten beslissen omdat je op een gegeven moment gewoon niet anders meer kunt en geen andere opties meer hebt. Tenminste zo is het voor mij. Maar eigenlijk gewoon liever niet had willen doen. Ik troost me met de gedachte dat het mijn allerlaatste middel is wat ik in heb moeten zetten. Ook met die gevoelens omgaan is een leerproces in het hebben van een eigen zaak, dat is alles behalve makkelijk.

Het komt onherroepelijk aan als dees of geen denkt je te kunnen kopen, te kunnen omkopen, te kunnen bedreigen, om iets voor elkaar te krijgen. Het maakt dat je als mens in een toch al controversieel vak behoorlijk door elkaar wordt geschud. Blijkbaar is het rot wanneer het de autohandelaar overkomt of wie dan ook, maar in mijn vak moet ik dat toch kunnen verwachten hoor je dan.

 

 

 

Iets wat de mensen van het externe bureau me ook hebben geleerd is;

Het moment dat je een ander laat vertellen hoe je bedrijf te runnen of hoe jij in je vak moet staan ben je verloren en is het einde zoek.

Inmiddels weet ik maar al te goed de inhoud van die geleerde regel.

 

 

 

De meeste tijd binnen een eigen studio hebben gaat zitten in de dingen achter de schermen om het zo maar te zeggen.

*Administratie neemt een groot deel in.

*Contacten.

*Fotoshoots, bedenken, organiseren, plannen, doen. Daarna het uitzoeken van de genomen foto's, het selecteren welke ik waar-waarvoor wil gebruiken. Ik als controlefreak kan soms een uur tussen twee foto's heen en weer zitten klikken om uiteindelijk de keus door een detail wel of niet te laten doorwegen, waardoor het de één of ander juist wordt.

Een belangrijke beslissing die ik hiermee ook genomen heb is puurheid van de foto's in plaats van gefotoshopt tot in detail. Voor mij maakt dat het kunst, ja ook mooi, maar niet echt geselecteerd op wat er is, of een moment.

*Website onderhouden ook hier gaat heel erg veel tijd inzitten, ik heb hem in eigen beheer (doe alles er zelf op) waardoor ik zelf de controle heb wanneer ik iets erop, eraf, veranderd wil hebben.

Bovendien voldoet mijn website niet aan hoe deze opgebouwd behoort te zijn. Dan is het er één van een eenheidsworst net als alle andere websites. Mijn website is anders op alle vlakken, dat maakt mij, wie ik ben. Voor mij dus continu een weten welke mogelijkheden er bestaan voor een website en welke ik dus gebruik van wil maken of ingebed wil hebben en iets mee wil doen.

*Het schoonhouden van mijn instrumentarium, de studio, de natte ruimte, vervangen en aanvullen van materialen.

*Bijhouden van regelgeving (zoals een tijdje terug een nieuwe regel werd dat latex handschoenen niet meer gebruikt mogen worden maar vanaf dan nitriel moeten zijn bijvoorbeeld).

*Dagelijks bijhouden van fora.

*Belangrijke updates lezen, nieuwsfeiten, medisch, enz.

*Mail antwoorden, (in)lezen.

 

 

Iets wat mij altijd zal blijven verbazen is dat in de meeste vakgebieden juist onderling contacten onderhouden worden. Voordeel hiervan is dat niet ieder voor zich het wiel steeds moet uitvinden op een bepaald iets. Dat je kennis met elkaar kunt delen. Dat je gezamenlijk voordeel kunt halen door samen ergens voor te staan. En nog meer van dit soort redenen.

In mijn vakgebied ligt dit heel anders ben ik achter gekomen in de loop der tijd.

Daar waar ik professioneel ben en iemand door verwijs naar collega's/studio als ik denk dat de persoon ergens anders meer voordeel kan halen. Iets als een discipline (die ik niet en een ander wel heeft), een fetish die ergens anders beter beleeft zou kunnen worden of meer mee gedaan kan worden bijvoorbeeld.

Blijkt dat in dit vak het iets is van ik voor mezelf en god voor ons allen.

Waarmee gezegd dat commercieel iets duidelijk anders is dan Professioneel.

 

Ik persoonlijk ben van mening dat professionaliteit getuigt door je bij je leest te houden.

Ik persoonlijk beheers ook lang niet alle disciplines binnen de noemer SM en wil dat ook absoluut niet. Voor mij is daar een scheiding ik moet het leuk vinden, ik moet het 1oo % kunnen beheersen, het moet haalbaar zijn binnen de grote van mijn studio of mogelijk zijn binnen dat wat als verlengde door mij geregeld kan worden. Ik wil medisch genoeg ervan af weten om het te kunnen doen zonder schade te brengen om er een paar te benoemen.

Ik heb er dus duidelijk over nagedacht wat ik wil aanbieden, hoe ik iets wil aanbieden, onder welke voorwaarden ik dat wil aanbieden. En zorg ook dat ik in die specifieke vakonderdelen mezelf regelmatig “bijschool” door o.a. dagelijks mijn zwepen vast te hebben, nieuwe zwepen eerst in te werken voor ik ze op iemand gebruik.

 

Ik ben ooit in dit beroep gestapt omdat ik het echt wilde, met een visie (al is die in de jaren natuurlijk op bepaalde punten wel wat anders geworden door mijn eigen verandering, veranderde wetgeving enz.)

Ik ben het niet gaan doen met een gedachten van snel rijk worden, Ik ben het niet gaan doen kijkend naar een ander om te copieeren, ik ben het niet gaan doen voor de geile personen die maar wat graag allemaal perversiteiten willen leren en meemaken.

Nee, ik ben dit gaan doen vanuit een heel ander perspectief noem het “het geestelijke deel van de mens en wat daar “nodig” is.

 

Nog een “statistiek” die gaandeweg de jaren ontstaat is een ongedwongen selectie op verschillende punten.

Zo heb ik veel mensen die specifiek mij opzoeken voor bepaalde disciplines (daar specialiseer(de) ik me ook in, dat wil ik en daardoor ontstaat die selectie als een soort automatisch iets.

 

Namen, sommige namen komen heel veel voor hier in de studio. Andere helemaal niet.

Ook blijkt dat bepaalde namen gewoon niet werken met of bij mij want ofwel die specifieke naam komt helemaal niet voor hier in de studio. Of van die specifieke naam is er niemand meer hier in de studio.

 

In een interview een aantal jaren geleden werd me de vraag gesteld wat ik in de toekomst nog zou willen. Mijn antwoord “blijven zoals het nu is”.

In bijna elk interview van anderen lees ik “groter worden en uitbreiden”.

Prima natuurlijk alleen in mijn mening is dat absoluut niet inherent aan dus ook goed zijn in wat je doet, beter worden in dat wat je kunt en iets van echte waarde kunnen aanbieden.

Dat wat ik aan iemand geef tijdens een sessie heeft niets te maken met oppervlakte, heeft niets te maken met een specifiek uitziende ruimte behorend bij een speciaal soort rolspel. Heeft niets te maken met een x aantal ruimtes verschillend ingericht die je iemand kunt bieden.

Het heeft alles te maken met dat wat ik juist wil geven een echte inpakt, gevoel, kracht, diepgang, emotie, vertrouwen, mijn Passie aan jouw geven, jouw daarvan laten genieten, een speciale herinneringen of vele om met je mee te nemen en te houden voor altijd, enz.

Mijn fantasie jouw werkelijke beleving te laten worden.

Dat vergt veel van mijzelf, niet alleen aan inzet maar ook aan dingen als aandacht, tijd, gevoel, diepgang en maakt dat ik niet een soort van lopende band kan werken (ik zou dat absoluut niet willen ook). Kom je bij mij heb je een totale beleving die niet stopt met alleen een sessie, tenzij jij dat zelf wilt.

Het moment waarop ik je die Passie niet meer kan geven en het werk wordt wat ik je aanbied is het mijn tijd om te stoppen.

 

Ik geloof in wat ik doe, ik geloof in wie ik ben, ik geloof in hoe ik mijn vak uitoefen, ik geloof in het verschil dat ik maak, de ervaringen en beleving die ik jouw geef.

 

Tegen mij kun je alles zeggen, met mij kun je alles delen, bij mij kun je alles bespreekbaar maken van iets waar je mee worstelt, iets waar je het niet eens mee bent, iets wat je niet leuk vind, iets waar je over twijfelt, vragen die er bij je spelen.

Daar waar ik dat kan zal ik je altijd eerlijk antwoorden, zal ik op een serieuze manier met je meedenken, sta ik open voor kritiek, biedt ik je een luisterend oor een aanvulling bij wat je nodig hebt.

Wil je dat niet is het natuurlijk ook prima, je weet dat het een mogelijkheid is in elk geval.

 

Ik heb geen glazen bol, ik kan niet raden wat er speeld of in je hoofd omgaat, jij kunt me dat vertellen en jij kunt het bespreekbaar maken.

 

Met mijn studio opzetten heb ik nog een belangrijke keus gemaakt. Namelijk dat ik er voor een ieder wil zijn, voor iedereen betaalbaar wil zijn om SM te kunnen beleven. Ik wil niet alleen voor de hoger opgeleide mens zijn met het bijbehoren

 

inkomen. Daarom zijn mijn studio sessiebedragen altijd laag geweest. Tegelijkertijd weet ik wat ik waard ben, weet ik waar ik voor sta en dat wat ik geef, dat wat ik mogelijk maak, dat wat ik jouw aan kan bieden heeft nu eenmaal wel een bepaald prijskaartje daarbij horend. Voor mij was het een kwestie van de zo gezegde gulden middenweg opzoeken en vinden.

Ben ik en wat de studio biedt die bedragen waard absoluut.

 

Als je dit hebt gelezen heb ik weer de eerste stap gezet naar een volgende mijlpaal. Ik hoop die met jouw (weer) te kunnen bereiken.

© Mrs. Jacqueline